czwartek, 9 maja 2013
Paprocie uważane są za kwiaty
wyjątkowe. Nawet można powiedzieć, że rosnąc w naszych domach poprawiają
atmosferę, a nawet nasze zdrowie. Niestety nie jest to roślina bardzo łatwa w
pielęgnacji. Ale kiedy znajdzie się dla niej odpowiednie miejsce, to rośnie
wspaniale. Wśród paproci znajduje się wiele odmian, niektóre z bardzo ciekawymi
nazwami. Do najbardziej znanych można zaliczyć Macho, Can Can, Boston,
Corditas, Emerald Queen i Nevada.
Fiołki
Fiołek afrykański w Polsce potocznie nazywany fiołkiem domowym pochodzi z
Afryki Południowo-Wschodniej. Pomimo swej nazwy roślina nie jest
spokrewniona z fiołkiem lecz z popularnymi skrętnikami i gloksyniami
(siningiami). Saintpaulia osiąga wysokość do 25 centymetrów, ma
ciemnozielone, mięsiste liście, pokryte drobnymi włoskami. Kwiaty
zabrane w luźne pęki, są pojedyncze, pełna a nawet strzępiaste. Kwiaty
najczęściej koloru fioletowego lub niebieskiego ale zdarzają się też
odmiany białe, różowe, bordowe a nawet dwubarwne.
Zając
Ma długość od 35 do 75 cm, wysokość ok. 30 cm, a jego ogon, zwany
omykiem, ma długość 8–10 cm. Waży 3–6 kg. Ogon zająca jest od góry
czarny, na spodzie biały. Uszy są dłuższe od głowy. Nogi zająca nazywa
się skokami, natomiast uszy – słuchami. Łapy są wąskie i twarde,
przystosowane do biegania po twardym terenie. Tylne nogi są znacznie
dłuższe od przednich. Futro (turzyca) ma szarobrązowy kolor –
upodabniający go do podłoża – ubarwienie ochronne. W zimie futro staje się jaśniejsze i gęstsze niż w lecie.
Myszołów
Bóbr
Bóbr europejski, bóbr zwyczajny, bóbr rzeczny, bóbr wschodni (Castor fiber) – gatunek ziemnowodnego gryzonia z rodziny bobrowatych (Castoridae). Jest największym gryzoniem Eurazji
– masa ciała dorosłego osobnika dochodzi do 29 kg, a długość ciała do
110 cm. Jest zwierzęciem silnie terytorialnym, rodzinnym i zasadniczo monogamicznym.
Wiedzie nocny tryb życia. Posiada szereg cech morfologicznych, które
ułatwiają mu prowadzenie ziemnowodnego trybu życia – może przebywać pod
wodą bez przerwy nawet do 15 minut.
Lis
pewnie nie wszyscy wiedzą, że lis należy do rodziny psów. Lisy
mierzą ok. 35 cm wysokości i osiągają wagę do 8 kg. Dożywają do 15 lat.
Najczęściej można je spotkać w lasach, jak i polach, koniecznie jednak
porośniętych krzakami. Za kryjówkę służą im wykopane nory, jedną
traktują jako stałe miejsce pobytu, inne jako jednorazowe schronienie na
wypadek jakiegoś niebezpieczeństwa. Lisa charakteryzują w budowie
przede wszystkim cienkie i krótkie nogi i długa kita. Pysk jest długi i
wąski. Jeśli chodzi o ubarwienie futra, to jest ono różnorakie - od
kasztanowo brązowego do kasztanowo żółtego. Białe są podgardle, dolna
część pyska, podbrzusze i nogi od wewnętrznej strony.
środa, 8 maja 2013
Jest jednym z najbardziej poszukiwanych grzybów jadalnych, wysoko ceniony ze względu na walory smakowe. Nadaje się do bezpośredniego spożycia, marynowania, suszenia i do wszelkich innych rodzajów przerobu. Jest wykorzystywany w przemyśle spożywczym.
Pasikonik zielony
Pasikonik zielony – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny pasikonikowatych
Występuje w Europie, Azji i północnej Afryce. W środkowej Europie jest pospolity.
Duży owad o długości ciała do 40 mm i skrzydłach wystających daleko za odwłok. Pospolicie występuje wśród wysokiej trawy. Jest sprawnym drapieżnikiem polującym na mniejsze owady. Dobrze wspina się i skacze. Potrafi też dość dobrze latać. Jego zielone ubarwienie pomaga mu być trudno dostrzegalnym wśród źdźbeł traw, krzewów i drzew. Silnie rozwinięty aparat gębowy, długie czułki, dobrze wykształcone oczy i silne nogi czynią go sprawnym myśliwym.
W słoneczne, letnie dni samce przez całe popołudnie i nocą trą pierwszą parą sztywnych skrzydeł, na których znajdują się aparaty strydulacyjne.
W Polsce zimują jaja. Larwy wylęgają się wiosną. Osobniki dorosłe występują od lipca do października.
Występuje w Europie, Azji i północnej Afryce. W środkowej Europie jest pospolity.
Duży owad o długości ciała do 40 mm i skrzydłach wystających daleko za odwłok. Pospolicie występuje wśród wysokiej trawy. Jest sprawnym drapieżnikiem polującym na mniejsze owady. Dobrze wspina się i skacze. Potrafi też dość dobrze latać. Jego zielone ubarwienie pomaga mu być trudno dostrzegalnym wśród źdźbeł traw, krzewów i drzew. Silnie rozwinięty aparat gębowy, długie czułki, dobrze wykształcone oczy i silne nogi czynią go sprawnym myśliwym.
W słoneczne, letnie dni samce przez całe popołudnie i nocą trą pierwszą parą sztywnych skrzydeł, na których znajdują się aparaty strydulacyjne.
W Polsce zimują jaja. Larwy wylęgają się wiosną. Osobniki dorosłe występują od lipca do października.
Zaskroniec zwyczajny
Zaskroniec zwyczajny – gatunek niejadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae). Zaskrońce występują w całej Europie
(oprócz Szkocji, Irlandii i północnej części Skandynawii).
Samica jest większa od samca i osiąga średnio długość od 85 cm do 1,2 m (wyjątkowo 2 m), a samiec od 70 cm do 1 m. Żywią się żabami, rybami albo małymi gryzoniami, które połykają bez uprzedniego uśmiercania. Atakują tylko poruszające się zwierzęta. W niewoli zaskrońce żyją do 15 lat.
Zaatakowany zaskroniec broni się, często udając martwego, wypuszcza przy tym nieprzyjemnie pachnącą ciecz, która dodatkowo ma zniechęcić potencjalnego drapieżnika
. Może także wydawać dość głośny syk w celu odstraszenia napastnika.
Samica jest większa od samca i osiąga średnio długość od 85 cm do 1,2 m (wyjątkowo 2 m), a samiec od 70 cm do 1 m. Żywią się żabami, rybami albo małymi gryzoniami, które połykają bez uprzedniego uśmiercania. Atakują tylko poruszające się zwierzęta. W niewoli zaskrońce żyją do 15 lat.
Zaatakowany zaskroniec broni się, często udając martwego, wypuszcza przy tym nieprzyjemnie pachnącą ciecz, która dodatkowo ma zniechęcić potencjalnego drapieżnika
. Może także wydawać dość głośny syk w celu odstraszenia napastnika.
Subskrybuj:
Posty (Atom)